Gün Olur Geçer Şiiri - İbrahim Ağmil

GÜN OLUR GEÇER

Gün olur, dertlerin yıkar seni, ağlar durursun,
Gün olur, gözyaşına değmez, pişman olursun,
Gün olur, sonbaharda savrulan, yaprak olursun,
Kara gün dediğin nedir ki, gün olur geçer.

Gün olur, dost dediklerin, etrafında çok olur,
Gün olur, kötü günde, hepsi birden yok olur,
Gün olur, sırtını dayadığın, tüm ağaçlar kurur,
Kara gün, dediğin nedir ki, gün olur geçer.

Gün olur, hasret kalırsın, bir an gülmeye,
Gün olur, muhtaç olursun, kuru ekmeğe,
Gün olur, ararsın birini, selam vermeye,
Kara gün dediğin nedir ki, gün olur geçer.

Gün olur, ciğer paren kor olur, durmadan yanar,
Gün olur, yaraların gül teninde, derinden kanar,
Gün olur, çektiğin hasretler, sinende yaralar açar,
Kara gün dediğin nedir ki, gün olur geçer.

Gün olur, ayağına çelme takarlar, yere düşersin,
Gün olur, sevdiklerinden, ağır darbeler yersin,
Gün olur, kaybolur hayallerin, yaşamaya küsersin,
Kara gün dediğin nedir ki, gün olur geçer.

Gün olur, kış ayında alırlar, sırtındaki postunu,
Gün olur, düştüğünde anlarsın, düşmanını, dostunu
Gün olur, dost kazması, derin kazar kuyunu,
Kara gün dediğin nedir ki, gün olur geçer.

Gün olur, en sevdiğin bir can, sana el olur çıkar,
Gün olur, aldığın acı haber, seni yürekten yakar,
Gün olur, dosttan gelir ihanet, seni derinden yıkar,
Kara gün dediğin nedir ki, gün olur geçer.

Gün olur, dayanılmaz acılar, kanatır yüreğini,
Gün olur, terk eder, bütün sevdiklerin seni,
Gün olur, kimse kalmaz, paylaşmaya, derdini,
Kara gün dediğin nedir ki, gün olur geçer.

İbrahim AĞMİL