Eğer…
Ben insansam
Melekler eğilsin
Tahtım önünde…
Hayal bu ya…
Davet ettim
Sualtındaki soframa
Bir geminin yolcusunu
Ufuk çizgisinden geçerken
Serdim...
Soframın örtüsünü
Bozkırın renginden ak
Kardan az kara
Tuz koydum ortasına
Çürümesin
Diye yaramız
Ve...
Büyüsün daha da
Ortak acımız
Serptim üstüne
Yağmur damlası sesini
Sırlı camdan kubbenin...
Saldım notaları
Göz yaşlarımdan…
Koydum karşıma
Diğer yarımı…
Ve dedim ki…
Ey! Şeytan…
Aslen
Sen de meleksin…
Bilirsin…
Severim kokunu
Bir de
Çıtırdamasını
Taze ekmeğin…
Bilirsin…
Her sabah
Gün doğmadan
Çekerim içime
Yarım kalmış baharı
Kırk kere döndüm
Çevresinde Dünya’nın
Sordum seni
Çakmaktaşına
Pamukşekerine
Bir de...
Rengarenk insanlara
Arıyordum kendimi…
İşte...
Buldum seni
Dinle…
Budur söyleyeceğim
Su mu döktün ateşe
Yoksa
Sustu mu ejderhan…
Sıra sende
Haydi…
Ya beni
Bir daha öldür…
Ya da
Canım acıdı
Deyip…
Çıkıp gitme
Oyundan…
İstanbul - Kurtuluş
22,07,07
01:20
Kayıt Tarihi : 22.7.2007 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Üzerinde; yalnız bizim ayak izlerimiz olan bir ada düşündüm gecelerce. Sen uyurken; ben, adım adım, seni çizdim kumsala, göz uçlarında... Bir, gün çiçeği tarlası ve üç kutsal melek... Azrail'in Şeytan görsün yüzünü... Eskaza diyorum; dönüp cinayet mahalline, yeniden nefes versem omurgasız sevdama... Eskaza duyar mı; mezarcım, zamanın kokusunu... Sabah, ilk çıkan ekmeğin tadını; bilmeyen şair, yoktur ki Dünya'da... Hüküm benim... Değil mi ki; tarihi ben yazıyorum... Değil mi ki; selamım, alana helal... Sözüm budur... Hayat bu; yakartop değil, yok öyle, canım acıdı deyip, çekip gitmesi... Siz... Dalgalar, kumlar, yosuna takılı deniz kestanesi... Susun... Ölen ölmüş; kalan sağlardan, sizlere nesi...
İnsan şeytan melek üçgeni Kırk kez de olsak seferi çözemeyiz bu denklemi...
Kutlarım Ersen Bey
TÜM YORUMLAR (43)