Gün Işığında Sen Şiiri - Albert Yetkin

Gözlerin —
gizli bir kıtanın haritası gibi,
bakışında kaybolduğum denizler var.
Bir kıyıya varmak istemem,
çünkü her dalga yeniden
sana getiriyor beni.

Dudakların —
ilkbaharın suskun çiçekleri,
adını söylemeden açıyor.
Ne söylesem eksik,
ne anlatsam yetersiz;
aşk, senin sessizliğinde tamamlanıyor.

Zaman sensiz ilerlemiyor,
takvimler yapraksız bir ağaç gibi.
Sen varsın,
gün doğuyor;
sen yoksun,
bütün şehir karanlığa gömülüyor.

Ve ben,
yüzyıllar boyu sürecek bir yolculukta
tek valizi kalbim olan bir yolcuyum.
Gittiğim her yerde,
baktığım her gökte,
sadece seni taşıyorum.