Yara yardan gelmişse z/aman çaresiz k/alır
Gün ışığını bile söndürür karanlığın
Yar seni el bilmişse kalbin, ruhun daralır
Kederlerle başını döndürür karanlığın…
Öyle bir sis kaplar ki sevgi dolu gönlünü
Görmez olur gözlerin ardını ve önünü
Vuslatsız keşkelerle hatırladıkça dünü
Sitemleri üst üste bindirir karanlığın…
Af dilemekle bile düzelmez bazı şeyler
Akıllanmayan başa nasihat etmek neyler
Kimi türkü, kimisi şiirle gönül eyler
İç sesini ağıtla dindirir karanlığın…
Başında duman, duman kırgınlıkların t/üter
Aklın kuytusundaki son umudun da b/iter
Bu muzdarip haline ne ömür, ne güç yeter
C/esaretini bile sindirir karanlığın…
Kayıt Tarihi : 25.10.2019 13:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Biraz hayal, biraz gerçek
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!