Gün Işığı Şiiri - Kenan Gezici

Yüzüm aydınlanır görünce seni, içim gibi.
Sonra ellerin, gözlerin bir de saçların.
Düşer aklıma uykuda mıyım uyanık mıyım?
Bilmiyorum sisler kalmamıştır hatıramda.
Zifiri karanlıkları mı aydınlatmaya mı geldin.
Işık ulaşmayan renklere, dağıt bana renklerin.
Ey sevgili; sen hayallerimi bana ulaştıran yıldız.
Kalmasın yüreğimdeki ayaz, gelsin bana yaz.
Koparılmasın artık benim sevdiğim güller.
Bakmak isterim seninle, denize birde gün batımına.
Saçların deniz, gözlerin oldu gün batımı benim için.
Kalp atışım mı, içimin hangi çırpınışı, ilk nefesim.
İçime çektiğim çam ağaçlarının kokusu.
Artık buğulu camların bakmam ki ardından.
Sen varsan ihtiyacı mı kalır gün ışığına

Kenan Gezici 13/10/2025