gün görmedin be kadın ne zaman görecektin ki
çocukken başladı çilen ha bu gün ha yarın derken
çocukken oldun anne genç kızlık çagında
gönderildin gurbete iki bebelerinden ayırdılar
ömurün gurbette geçti kocana sadık eş
çocuklarına aşş at gibi ömrün çalışmakla geçti
alsana madalya çaktılarda hemde bir çuval
şimdi vatanında ömrün geçse hani eş
hani çocukların yine gurbet yine
arada seslerini duyarsın birkaçınıda
topraga verdin al yaşa şimdi be kadın
ne oldu aglıyormusun aglama
duymaz kimse seni sesini
ölünce vahh vahh unutulursun
ya yetişen olur ya olmaz soguk yüüne
ananda öyle gitmedimi be kadın
zor yetiştin soguk yüzüne
koydun topragada bindin uçaga
Kayıt Tarihi : 22.10.2010 01:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (10)