Gün gibiyim.. gün..
Sonbahar kadar yorgun ve üzgün..
Her sabah güneşle beraber parlıyor gözlerim umutla..
Çalışıyorum içimdeki çoşku ve çocukla..
Sonra başlıyor ya akşam olmaya..
Başlıyor yüreğim oya oya parçalanmaya.kanamaya..
Yanıyorum kızıla çalan bulutlarla yarışa yarışa..
Son ışık kirpiklerim düşüyor sokak lambalarına..
Gömülüyorum karanlıklarıma..
Hatalarıma.. pişmanlıklarıma.. hesaplaşmalarıma..
Kayıt Tarihi : 17.11.2010 22:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!