Gün Gelir (Bu şiir Anneme Yazılmıştır)

Güvenmedim ki ben senin mülküne malına
Şimdi göndermekse amacın
Beni yurdumdan ve yerimden
Ben giderim sen sağlıcakla kal ana
Ama taş koyma benim mutlu yuvama
Dokunma karıma, çocuğuma ve mutluluğuma

Ben dünü dünde bırakmadım
Hep hatırladım ağladım
Yaralarıma yara açtın
Neden demeden
Ben hep kendim kapattım
Duyulmasın dedim feryadım figanım
Olmayalım maskara diye ellere
Ben hep içimden ağladım

Şimdi huzur bulursun belki
Aldım evladı eşi
Ve bize ait her bir şeyi
Çekiliyorum hayat perdenizden
İz bırakmadan peşimizden
Yolumuz artık ayrılığa
Karşılaşmayız umarım bir daha

Gün gelir düşerse aklına yaptığın
Sakın korkma utanma
Etmeyiz arkandan
Ne bir ah ne bir beddua
Yakışmaz bize
Sığmaz vicdanımıza
Dedim ya biz gidiyoruz
Sen sağlıcakla kal Ana…