Gün gelir Şiiri - Abdulvahap Ateş

gün gelir maziyi dinlediğinde
ukteni koynunda uyutur musun
keşkeler beyninde ünlediğinde
hasreti yaşlarla avutur musun

eski bir melodi çalındığında
gözünde varlığım salındığında
ruhuna benliğim dağıldığında
hüznünü dağlayıp somurtur musun

der misin ardımda kalan göz ağrım
avuçlar dolusu andığım çağrım
akkor yaşlarımı döktüğüm bağrım
gül olup fikrimde yeşerir misin

kıyamam dağları delip geçmeye
çöllerin harını alıp içmeye
ben seni ekerim kıymam biçmeye
sen benim canımı acıtır mısın

bir tebessüm yeter bir lal bakışın
içini doldurup taşan nakışın
damarlarındaki nefes alışın
can olup sevgimi yaşatır mısın