Gün gelir Şiiri - Ayşegül Bahceci

Gün gelir, faili mâlum bir gönül yarasına
mübtela olur insan.
Acıtsa da, incitse de, kül olacağını bilse de
gönüllüce yanar da yanar.

Ne kadar ictinap etse de aşktan
ansızın düşüverir kuyusuna
dizleri değil, oluk oluk yüreği kanar.

Nisyanla ma’lüldür ya insan;
çektiği tüm cefaları unutur da
Yeniden celladının ismini,
tesbih misali düsürmeyip dilinden
hasretle anar .

Nihayetinde koyu bir yalnızlık;
habis bir hastalık gibi
haleti ruhiyesini kaplar insanın
Ve yalnızlık ki
tüm ışıklarını söndürüverir
sevgi ve emekle kurulu
apaydınlık sevda şehirlerinin.

Gün gelir ...
Günler birbirini kovalar gelir
Faili malum bir gönül yarasıyla
Beklerken insan
Ecel gelir...yar gelmez...

Ayşegül Bahçeci
15.09.2017 Ankara