Gün gelir ardında bırakırsın
hiç bırakmak istemediğin şeyleri.
Kimi zaman gözünde yaş,
Kimi zamanda yüreğinde pas olur silinmez,
hatta çoğu zamanda bilinmez yeri gösteremezsin,
işte şuramda diyemezsin.
Derinleştikçe derinleşir sonra,
dipsiz bir kuyuya döner,
ses edersin duyulmaz
Nerede nasıl görünmez.
Adı yoktur tadı yoktur,
giden çoktur dönen yoktur...
Kayıt Tarihi : 2.6.2017 18:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Koç](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/02/gun-gelir-186.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!