Gün Gelir Şiiri - Soner Kamil Kocaman

Gün gelir,
Bir şarkı süzülür dudaklarımdan
Her notasında seni mırıldanan
Kalbimin son feryadından
Aşk besteleri yaparım hiç usanmadan
Duymasan da sesimi
Vazgeçmeyeceğim bu serenatlardan

Gün gelir,
Hüzün dökülür mısralarımdan
Her kelimesinde sanadır isyan
Seninle başlarım satırlarıma
Noktayı koyarım sana kavuşamadan
Okuyamazsın belki ama
Vazgeçmeyeceğim bu inadımdan

Gün gelir,
Bir kuş çırpınır umutlarımın ucunda
Seni arar seni sorar dağlara taşlara
Kaybettirsen de izini
Esir olsam da çaresiz, zindanlarında
Vazgeçmeyeceğim kendimi adamışım sana
And içmişim tekrar gözlerinle olmaya

Gün gelir,
Geceler kabus gibi çöker üstüme
Hiç sönmeyen sigaramın eşliğinde
Çekerim senin zehrini içime
Artık gecelerime gelmesen de
Vazgeçmeyeceğim
Yeniden doğacaksın gecelerime

Gün doğar, gün batar
Zamanımın adı yokluğunu yazar
Hergünüm yılların ardından yas tutar
Dönüp geleceğin güne kadar
Şiirler,şarkılar,umutlar ve kabuslar
Senin adını söyler, yalnızlığa kafa tutar
Tek dert ortağımdır
Hiç unutamadığım yaralı hatıralar
Bekleyeceğim,
Bu kalbim son kez atana kadar