Gün Gelir Şiiri - Altan İlhan Arslan

Yüreği taze savurduk kayıplara, direnler şahit!
Ne çok dövüldük başaklar gibi dövenler şahit.
Ne çok acılar, cefalar gördü nah şu harman yeri
Hiç seyran bilmedi; ini dibi, ah etmiş size bu millet.

Ne Garbo'su oldu bırak, ne aşk'ı
Ne yalanmış menfine böyle düşmek.
Bir parça yaşamaktı gününde, birazcık huzur
Az bir ekmeğin telaşıydı alın teri.

Akdini bozan dini para, ederiyse bir hiçlik
Bir misak gelmedi gelen hep bir rezillik.
Ne çok yerildik ulan! Yarım asır bu, bir ömür
Adam gibi bir adam başa bakan seçemedik.

Kılavuzu kargadır kader gibi milletin
İlletidir dünya tutar burnumuzu bokta.
Gün bilmez huzur olsun gün gelir belki
Yakar millet topunuzu doldurup bir ocağa.