Gün Gelir Şiiri - İsa İkbal Eseroğlu

Gün gelir senin de iklimin değişir
Açmaz çiçeklerin,kurur bahçelerin
Anlarsın o zaman kelimelerin gizemini
Duyarsın hepsinin tek tek sesini

Bir sebep beklersin, tek bir neden
Uzaklaşmak için bu şehirden
Gülen bir yüz görürsün derinden
Vazgeçersin yine kendinden

Gün gelir senin de aklın karışır
Anlatamazsın duygularını
İçine hapsolur sözler
Kaçıp kurtulmak için yol gözler

Bağırmak, haykırmak istersin
Duyuramazsın sesini
Karabasan gibi çöker sessizlik üzerine
Ağır gelir dertler bedenine

Gün gelir sen de hüzünlenirsin
Unutulmuş kuytu bir köşede
Uzun uzun bakarsın saate
Zamanın durduğunu bile bile