Gün Gelir Şiiri - Cihan Taş

Gün gelir titretirse içini bir türkü,
Gün gelir sızlarsa yüreğin,
Gün gelir okursan bir şiirde kendini,
Ve gün gelir daha çok anlarsan beni,
Af et.

Ilık bir sonbahar gibi aklımdasın,
Buram buram hasret kokmaktasın.
Eski şarkılardan bir liste mi yapsam?
Kör kütük gecelere dem mi vursam?

Hangi takvime el uzatsam?
Hangi ajandada göz gezdirsem?
Hangi geride kalmış zamanlara koşsam şimdi?
Nasıl,
Nereden toplasam seni.

Ne yaparsam yapayım,
Eksilen hep ben;
Çoğalan hep sen oluyorsun.

Bağrımda ki acın gözlerimi kuruttu.
İçimde ki çığlığın tüm zamanlarımı yuttu.
Ne titremişliğim kaldı sana,
Ne düşüp kalışım her yokuşun başında,

Bilinmeyen bir saklın olup gömüldüm,
Gömüldüm ey sevgili,
Gömüldüğüm yer cennetin bile en güzeli.

Yinede doğdu her sabah güneş.
Uyandı tüm uykuda olanlar.
Kimsesiz sokaklar dolup taştı,
İşçiler işlerine,
Kuşlar yuvasına döndü..

Çizildi yine resimler,
Yazıldı yeni baştan şiirler.
Ve yeni türküler söylendi,
Ağlandı yine ayrılıklara.

Bir damla göz yaşının vebali kuşanılmış.
Bilmeyenler gülüşmüş eğlenmiş,
Yaşamayanlar yaşananları mutluluk bilmiş.
Ve asıl bilenler hep susmuş.

Ey sonsuz mutluluk veren tanrı,
Bu verdiğin sonsuz dert nedir?
Yüreğime saldığın bu acı,
Nedir aklımı kaçıracağım bu sancı....

05.12.2017
00:25