Gün Gelir Şiiri - Mustafa Sabri Ertuğ

Gün gelir mazide kalır tüm güzelliğin
Bıçak olur saplanır anılar yüreğine
Baktıkça resimlere ağlarsın için için
Eyvahlarla yanarsın kaybolan gençliğine

Yanakların ıslanır ılık göz yaşlarınla
Hesaplaşmak istersin kaybolan aşklarınla
Uykusuz geçirirsin bitmeyen geceleri
Hep baş başa kalırsın sonsuz savaşlarınla

Taş duvarlardan bile gözyaşını gizlersin
Hıçkırmadan sessizce çaresizce inlersin
Dudaklarında kalmış tatlı bir sıcaklığı
Avuçlarına sinmiş bir kokuyu özlersin

Yüzünde buruk bir tebessüm belirince
Acıları unuttum zannedersin kendince
İçinden bir ses yine haykırır gerçekleri
Ve bilirsin mutluluk bir hayaldir sadece

Ölümün acısını içinde hissedersin
Ölsem de tüm acılar bir anda bitse dersin
O mutlu günlerinin özlemiyle yeniden
Sessizliğe gömülüp dalıp dalıp gidersin