Gün Gelir Şiiri - Oktay Kasman

GÜN GELİR

Baharlar açar kalbinde
Her gece bir gündüz doğurur.
Yetim kalmış bir akraba çocuğu gibi
Gün gelir sevgiye muhtaç kalırsın
Unutursun.

Bir öğlen güneşi gibi
Isıtır içini geçmiş anılar.
Önceleri her hayale muhtaç geceler
Gün gelir tapar saygısız rüyalara
Utanırsın.

Ufuklara demirlemiş bir küçük sandal gibi
Yalpalar durursun gözlerden uzak
Bir hayatta beş hayat yaşamış gibi
Gün gelir kıpkızıl bir şafak
Ağlarsın.

Bir hayal şehrin banliyösünde
Servi ağaçları sarmış çevreni.
Ertelenmiş bir rüyaya kavuşmuş gibi.
Gün gelir geçersin bir köprüden
Açılırsın.

Oktay Kasman