GÜN GELİR
Gün gelir
Soyunur soykasını bir ölü beden olur
Gün gelir
Verir hesabını çürür ve üstünde çiçekler açan
Toprak olur.
Gün gelir
Bütün kapılar bir bir kapanır
Pencerelere kuşlar konmaz olur
Yıkılır asma köprüler
Dağlar duman olur.
Gün gelir
Avcı iken av olur
Kırmızı gelinciğe konan kelebek
Su içmeye inen ceylan olur.
Gün gelir
Pınar akar çay olur
Irmaklara karışır köpürür çağlar
Denizlere kavuşur asuman olur.
Gün gelir
Hatırlanır adı anılır
Bir hicaz şarkıya nakarat olur
Ya da unutulur
Ağlayan keman olur.
Kayıt Tarihi : 14.10.2009 16:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Çapan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/14/gun-gelir-101.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!