Gün geçmesin ki hayat ağacından bir yaprak,
Düşmesin bu toprağa sararıp kuruyarak.
Gün geçmesin ki umut bahçesinden bir çiçek,
Solmasın yağmurların ardında bekleyerek.
Gün geçmesin ki hasret pınarından bir damla,
Akmasın deryalara serin dağlardan gamla.
Gün geçmesin ki gönül semasından bir yıldız,
Kaymasın karanlığa kalarak yapayalnız.
Gün geçmesin ki ömür gecesinden sabaha,
Batmasın gökyüzünden bir aydınlık ay daha.
Eylül 2012
İlyas MemişKayıt Tarihi : 17.1.2016 21:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!