Gün Geceden Ağır Olunca Şiiri - Çağdaş D ...

Gün geceden ağır olunca ,
uykusuz kalır ay,
gelgit aklıyla denizlere kabarır,
hıncı geçince ,
yakamozu ile gönül alır,
oysa güneşten ödünç almıştır ışığını,
serde erkeklik vardır,
bozuntuya vermez....

Gün geceden ağır olunca,
ağırlaşır güneşin uykusu,
şafağın tepesi atar bir dağ yamacında,
ofkurur rüzgar ,
bulutlara sarar sigarasını,
bir nefesi huzurdur ,
bir nefesi ise efkar...

Gün geceden ağır olunca ,
sükütu bozar martılar,
çığlıkları ile yırtmak isterler şafağın üzerini,
kumdan saatler uyandırır balıkları zamansız,
bir lüfer ayna çakar balıkçıya,
kısmetine mola verir tekneler,
acıkmışlığın dansını ederken balıkçıl kuşları ,
ağlarca zamansız gidiş uğurlar balıkları...

Gün geceden ağır olunca,
rüzgar söylenerek söver bulutlara,
dağılın be , suyun hammalları !
Havadan , sudan kavga derler adına,
rüzgar ile bulutlar dalaşır birbirine,
şimşekler çakar ,
yağmurlar yağar,
sesten hızlı ışıkları ile uyanır,
gürültüden güneş ,
şafağı söküp alma vaktidir geceden,
bir gün daha kopar takvimden...

Gün geceden ağır olunca,
göğsüne bir sevda oturur şairin,
hiç bir kelime kaldıramaz onu oradan...