Gün Ertesi Şiiri - Sercan Arslan

Sensiz gecen zamanin
Gün ertesindeyim
Sensiz gecen hayatin
Gün misillemesindeyim
Yoklugunun iclenmesindeyim
Hasretinin büyük özlemindeyim
Varligina adanmisligin dünündeyim
Sensiz gecen günlerin eksilmesindeyim
Yoklugumun ertesindeyim
Sensizligimin güzündeyim
Hayatim sensizlik gerisi
Sensiz gecen günlerin ertesi
Kesiliyor sevdalarin sesi
Kalmiyor insanin nesesi
Azaliyor insanin yasama hevesi
Yürekten gelmiyor sevesi
Kalinca insan gün ertesi
Icinden gelmiyor gülesi
Silinip gidiyor bile gölgesi
Olunca gün ertesi bölgesi
Terk edip adeta ölesi
Geliyor insan kalinca gün ertesi...! ! !