Gün Döndü de Geldi Şiiri - Ercan Cengiz

Gün Döndü de Geldi

-bir ucunda ışık karanlığın
ey gecenin zehri / ey kalbimin sancısı
söktü sökecek şafak-

yürüyün dostlarım, yürüyün
bura Xızan dağıdır ülkemin bilinmeyen bir dağı
kalesinden görünür Harput’un
ey gecenin zehri ey kalbimin sancısı
gün döndü de geldi işte

gece karanlık, ay’sa derin uykuda
nehir nehre kaynaşmış, su derine akar
gecenin yarısı, oy welat oy welat
yıldız yıldıza, omuz omuza
kaçıncı ezgidir derdo derdo derdo
sesim yükselir düşer suya

yedi ulu telim, kanadım gökte, siluetim suda
ölür, ölür doğarım
vur vurabiliyorsan ey zalim
en parlağına yıldızın, en parlağına
özgürlüğü kazıdım da geldim taştan toprağa

-başkasının kanıyla yiğitlik olmaz
dedik de geldik ve baş koyduk bu yola
heykele tapan gelmesin
gelmesin gölgesinden korkanlar-
ateş-su-toprak, kavga girmiş içime
alev alev yaksalar duman tütmez tenimde

isyanımdır, saygıysa buna saygı duyun
hey köleliğim üstüne saray kuran beyler
doğudan batıya meyli gün
gün başı kızıl, gün başı kızıl akar
hey doğanın adaleti, ey kızıl ihtilal
ateş-su-topraktan doğan aşk, güneş
sar, sar doğudan batıya bütün dünyayı

Toprak Tutsun Külümü