Gün Doğarken Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Gün doğarken sabaha
Yaşam düşer cihana,
Zümrütsü ışınlar
Çağıl çğıl
Işıl ışıl..
Sevecenliğiyle
Tebesümler eker
Kızıl şafağa!
Özgürlüğe,umuda,barışa

Gün doğarken sabaha
Muhteşemliğiyle coşar
Koşar aydınlığa
Bir çobanın parmaklarından
Dilsiz bir sarı kavalda
Yüdüm yüdüm
Nağmeler bürünür
Süzülür öpülesi yüreklere
Sarılır umuda..!
Özgürlüğe,barışa.geleceğe.

Gün doğarken sabaha
Güneş düşer toprağa
Bülbüller feryat figan
Aşka gelir
Yada raksa
Döne döne sevdayla
Yüklenirler aydınlığa..
Özgürlüğe,umuda,barışa.

Gün doğarken sabaha
Başını alır koşar cihana
Gece kâr etmez olur
Kızıl şafağa
Sevda özleme
Hasret sevdaya
Işınlar billur billur
Akar yüreklere
Gönü özgürlüğe!
Özgürlük te dostluğa….

Gecenin ardından
Gün doğar
Koşar al al kızıl şafağa
Sarılır toprağa
Uyanır çiçekler uyanır güller
Mor menekşeler,çiğdemler
Gece sefası,dağ lalesi
Gülümserler sabaha.,
Özgürlüğe,umuda,barışa

Gün doğarken sabaha
Oylom oylum fidanlara
Bir çocuğun gülüşünde
Bir emekçinin bakışında
Geceye,karanlığa inat
Döne döne etrafında
Uğur böcekleri yaşama
Rengarenk kelebekler
Feryad figan ebabiller
Kumrular kanat çırparlar
Üçüşürlar mutluluğa,
Özgürlüğe,umuda,barışa

Gün doğar şafağa
Aydınlığa, sevdaya
Can olur hayatta
Kardeşlik,barış için
Bereketli toprakta
Dönüşür sevdaya
Özgürlüğe,umuda,barışa

04.05.2009
Yıldırım