Gün'den Dün'e Tükeniyoruz

Hiç kullanılmamış günlerim var dünün çöplüğünde.
Bu "gün" de elimden
çıktı "dün"e karıştı.
Hep yarın, hep yarın
Yarınlar bizim değil sevgilim.
Bizim olan gün, bugün.
Harcamadığımız her taze gün,
Dün olup eskiyor sevgilim.
Günü biriktirme harca.
Harcamadığın gün,
senin değil sevgilim.
Hep yarın, hep yarın
yarının sahibi var.
Sen bugün ne yaptın
söyle elinde ne var?
Güneşin hediyesi her yeni günü
kullanmadan atıyorsun.
Sonra papatya falı gibi,
tek tek koparıyorsun.
Bugün olmazsa yarın,
bugün olmazsa yarın,
Gün birikmez, dün olur sevdiğim.
Gün, yaşamak içindir,
yaşa sevdiğim.
Kullanılmayan her günün ardından
iflas ediyor, batıyor Güneş.