Gün Bugündür Şiiri - Mustafa Karaahmetoğlu

Uyku tutmadı yine, sensizim...
Gece uzun olsa da, hayalinle sabahlayıp,
Avunmaya çalıştım…
Nihayet şafak vakti geldi… Güneş doğmak üzere!
Sabaha çıktım ya, karanlık geceye bakmam artık!
Dün bitti… Her şey dünde kaldı!
Hayrı ve şerri ile giden dünü değil, bugünü düşünürüm…
Çünkü bugünü yaşayacağım…
Bakmayın yıllarca yaşadığıma… Nefes alıp verdiğime…
Ömür denilen nedir ki?
Aslında ömür dediğin, bir gün değil mi?
O gün de, bugün işte…
Bugün doğdum…
Bugün de yaradana kavuşacağım…
Geçmişin hüznünü, geleceğin kaygısını yaşamayacağım!
Ayağımın sürçmesine de izin vermeyeceğim…
Bütün dikkatimi, ihtimamımı, çalışmamı bugünde yoğunlaştıracağım...
Ömrümün bu son gününü huzurlu geçireceğim…
Son saatlerimi iyi kullanacağım!
Saliseleri günlere,
Saniyeleri aylara, dakikaları senelere, dönüştürüp…
Mevlamı zikrederek, tarlama hep hayır ekeceğim…
Günahlarımdan tövbe edip,
Kinden, nefretten, hasetten uzak olacağım.
Rızkıma razı olup, sevenlerimi mutlu edeceğim!
Özellikle…
Kendim olacağım… Ben olacağım…
Onlardan olmayacağım!
Dün geçti… Yarın gelir mi? Belli değil…
Gafletten Uyan!
Gün Bugündür…

(La Tahzen! İnnALLAHe meana!
"Üzülme, Allah bizimle beraberdir.")