Gün Bitiyor Yine Şiiri - Yalçın Bilik

Gün bitiyor yine
Özlüyorum seni iyiden iyiye
Gökyüzü ne zaman dönse maviden siyaha
Daha çok özlüyorum seni
Yıldızlar kayıyor yokluğuna doğru
Dilek dilemek döndürür mü seni yeniden?
Gözyaşlarım dileklerime karışıyor şimdi
Belki de Tanrı gecenin gözyaşlarını siliyordu gökyüzünden
Biz onu yıldız kayıyor sanıyorduk
Tanrı olmayı ister bazen insan
Her istediği olacak diye bekler
Yalnızlaşır sırf bu yüzden
Ben de bir ara Tanrı olmayı isterdim
Oysa kendim bile olmayı beceremiyorum şu günlerde
Ay saklanıyor şimdi güneşin ardına
Sen kayboluyorsun defterimin arasında
Yıllar önceden unutulmuş bir gül gibi
Soluyorsun hafızamda