Üç mevsim sonra yeniden
Güneşin batışını izledim ilk defa,
Seninle birlikte geçirdiğimiz
Güzel yaz akşamları geldi aklıma.
Doldurdum kadehimi usul usul
İçimi sonsuz bir hüzün kapladı,
İçtiğim her yudumda
Sensizliğin acı bir tadı vardı.
Küçüldü ufka yaklaşan güneş
Sanki bir alev topu oldu,
Bir yudum daha içtim tam batarken
İçime akşamın karanlığı doldu...
20.06.2005
Mehmet SoykırlıKayıt Tarihi : 10.5.2006 11:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)