Gün Batarken Aşk Şiiri - Züleyha Aktaş

GÜN BATARKEN AŞK

Deniz usul usul konuşur kıyıya,
Rüzgâr sarar saçlarımı usulca.
Güneş çekilirken göğün koynuna,
Bir nağme dokunur kalbime usul usul.

O şarkımız çalar… kalbim delice çarpar,
Unut demek kolay, unutmak zor bana.
Bir Mecnun gibiyim, izini süren hâlâ,
Gözlerin geçerken, nutkum tutulur...

Minik balıklar geçer sürü sürü,
Kıyıya yakın dans eder nazlıca.
Bir denizanası süzülür sakin,
Gölgelerle dans eder açılır yıldızlara...

Kitabım açık, bir şiirdeyim ben,
Fincanımda çayım, sıcacık bir renk.
Tahtadan masada zaman iz verir,
Hatıralar kalmış, sessiz ve derin...

Kumda ayak izim, martı sesleri,
Dalga çarparken taşa sabırla.
Denizin mavisi çalar kızıla...
Manzara susar, içim konuşur.

Kim bilir kaç yaz geçti bu sahilde,
Kaç gülüş kaldı şu yosunlarda...
Şimdi benim gönül yoldaşım ,
Rüzgâr, çay ve kitap... bir de sen…

Güneş çekilince denizden ağır ağır,
Ay doğar gökyüzü giyinir ipekten.
Yıldızlar serpilir geceye bir bir,
O an düşer aşk gönlünden gönlüme...

---

Şiir: Nûrferah_Züleyha AKTAŞ

✍️🌙
Tarih: 06.07.2025
Pazar. Saat: 13:09