sular soğuk
kasvetli odalardan kurtulmadı yalnızlığımız
güvercinler tünemese ilk sabahlı balkonlarımıza
yıpranmamış gülüşlere hasret yüreklerimiz buruk...
sokağa açılan perdelerimizde her gün ayrı bir hüzün
bizi gülmeye doğurmamış annelerimiz
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla