Gün Alası. Şiiri - İbrahim Soyalar

Gözlerinin derin yarası
Tarifsiz anda gün alası,
Hissettiğin hep fikrinde
Zikrinin o ince tafrası…

Hayat sonsuz bir bilmece
Ağların kör ışığına takılan,
Zıpkın oluverir saplanır
Yüreğine yine yaşananlar…

Kesik damardan fışkıran
Kızıl kanda kaldı ellerin,
Kurtlanan kıt düşünceler
Oyalanıp durur beyninde…

Aklın var mıdır kuytuda
Var mıdır behey fikrin,
Filizlenen yeni bir yaşam
Var mıdır zihnin içinde…

Koşuyordun soluksuz
Daralan yarım aklınla,
Pijama pejdemur halin
Saçma bir fikrin peşinde…

Pat diye ölüverdin işte
Aniden sabitlendi gözlerin,
Kuş misali süzüldün
Koyu karanlık derinliklere…

Pencereden sızan ışığın
Serin ıslak gölgesinde,
Bozkırda debelenirken atlar
Serili verdin ıssızlığa…

Gökyüzünde yavaşça
Uzaklaştın mavi enginlere,
Yayılsın sivri akıllılar
Etrafa artık dilediklerince…