Gün Akşam Şiiri - Türkay Korkmaz

gökyüzü ağlamaklı
ağaçlar ırmaklar
toprak
alevli silahın sesi

kime sığınacak
çocuk yüzlü yaşlılar
kadınlar
kim saracak bebeleri

türküler yorgun
yüzyıl yenik
gün soluyor akşamla
bitmeyen umut uzaklarda şimdi

verimli mezopotamya
uygarlıklar beşiği anadolu
ulaşır sana
dökülür fırat dicle kuzey güney

yürür adım adım
gün akşam / dönüşür sabaha
gelecek yeşerir emekle
insan insan