Tutulamayan bir samimiyetin kendiliğindenliğinde,
gerçek eğilir kendince ve teslimiyet ikliminde aralanır,
sızmış olan, açığa çıkar, canlı renklerin saldırısından,
eğitilmişe, anla ki, bu bir bağış, tarih çiçeği yaprak
açmaktadır, daha nice zamanların beklentisinde,
çağ bir gün, evet der, o gün geldiğinde.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim