Siz hiç ay ışığını bilir misiniz?
Işıl ışıl parlayan yaz gecelerinde.
Ne kadar hoş bir renk vermiştir doğaya.
Kendinizi bakmaktan alıkoyamazsınız.
Bakarsınız, dönüp bir daha bakarsınız.
Gökte asılı o gümüş tepsiye.
Anlamını bilemediğiniz garip bir huzur kaplar içinizi.
Neşeli şarkılar söylemek,
Tüm çevrenize gülücükler atmak istersiniz.
Birden yer çekiminden kurtulmuş,
Ayaklarınızın yere basmadığını fark edersiniz.
Anlatamazsınız, yaşarsınız bu duyguları.
Tarifi yoktur ve eşsizdir böyle anlar.
İnsan olmanın mutluluğunu yaşarsınız.
Hayata olan bağlarınız sıkılaşır birden.
Sevdiğiniz her şeyi bir kat daha seversiniz.
İşte ben seni gördüğümde böyle yaşarım duygularımı.
Anla artık seni ne kadar sevdiğimi.
Hep sana doğru açılıyor,
Bu yelkenli gemi.
Anla artık yüreğimin gümüş tepsisi.
Kayıt Tarihi : 12.10.2006 00:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!