Gümüş Teller Örülür Saçlarıma Günboyu

Bir büyülü yolculuğa çıkarız her seherde
Anılar birikir yol kenarlarında biten güllerin arasında
Zeytin yeşili düşler açılır önümüze
Turkuvaz maviliklere yol alır filikamız
Elli ile yüz metre derine iner düş balıkları
Mercan rengi kanatlarında toplanır deniz
Çizgili hani gezer yosun kaplı taşların arasında
Yeşil fosforlu misineye dolarım oltaları
Ucunda bir tadımlık kurumuş yem parçası
Kuğu yavrusu küçük kayığımı sarhoş eder dalgalar
Küçücük çırpınışlar başımı döndürür rüzgarla
Uzanıp sancağına dikerim gözlerimi derinlere
Mavinin binbir türlüsünden başka birşey göremez gözlerim
Kulağımı dayarım iskeleye tüm sessizliğimle
Parmaklarımın arasından kayar umut dolu misine
Sadece bedenim yaslanır kayığın bir yerine
Ruhum bulutların da üzerindedir
Aklım fikrim maviliklerin derininde
Kuyruğuna tutunduğum yelken balığı gibi
Yol alırım yosun kaplı derinliklere
Gümüş teller örülür saçlarıma günboyu
Uç uca eklerim telefon telleri gibi
Derinlerde bir yerlerde buluşurum sevgilimle
Alabildiğine cesur
Alabildiğine çıplak dansederiz maviliklerle
Bir kelime söylemeden anlatırım dileğimi
Dilim susar bedenim konuşur her cümleyi
En zor anlarda gözlerim yetişir imdada
En mahrem duygularımı söyleyiverir bir bakışta
Akliman uykusundan uyanmadan sabaha
Ben yine çıkarım uçsuz bucaksız sevdalı yolculuğa...

Turan Gökmenoğlu
Kadıköy, 3 Mart 2007