Gülüyorum hayata Şiiri - Cevat İdin

Gülüyorum hayata artık
Ağladıkta ne oldu
İnanmıyorum aşka artık
İnandık ta ne oldu
Aşk vardı da
Kurtlar mı yedi kayboldu
Artık gözbebeklerimde yoksun sen
Yine eskisi gibi maviler
Senin acımasız dalgaların yok
Sessiz limanlar gibi sakinler

Kimse seni sormuyor artık bana
Sorsalar da gitti diyemem
Gülerler halime
Senden sevgi dilenemem
Diyemem ki gitti
Diyemem ki aşkımız bitti
Sormasınlar seni bana

Hatırlıyor musun?
Ellerini ilk tuttuğum
Seni seviyorum derken kendimi unuttuğum günü
Bana nasılda masum bakmıştın
Sanki küçük bir çocuktun
Sanki dağları yakmıştın
Gözlerindeki ışıkla dünyamı aydınlatmıştın
Sen giderken kapattım tüm ışıkları
Ben bir daha da ışık yüzü görmedim

Gidişine ağlamadım bile
Ağlayamadım
Anlam veremedim
Niye terk ettin
Anlayamadım
Masum yüzlüm
Anlayamadım
Çimen gözlüm
Dön diye arayamadım
Gizli numaradan çağrı yapmak oldu
Yeni âdetim
Aradım konuşamadım
Ağlamak istedim ağlayamadım

Senle bir gömdüm gözyaşımı anılara
Sakın dönüp bana ağlamayı hatırlatma
Git uzaklara sarıl bulutlara
Ne ben ağlayayım sana
Nede sen dönme bana
Elveda