Gülüşür Şiiri - Ahmet Erdem

kar toplayan mevsimlerden geliyorum
farklı coğrafyalardan
bezgin bir geçmişin izi var genlerimizde
susmaları kıran türkülerle avunduk
aynı kösre taşında demlendi acılarımız
terim terine sığındı yokluğun yokluğuma
birlikte üşümeler bu yüzden
aynı güneş yıkıyor yüzümüzü
nefesimizi içen yel aynı
senin nehrin isyankâr benimki delice yeşil
tut ki sen bana geliyorsun delişmen ve sevecen
ben sana akıyorum köprüleri yıkarak
say ki tersine akar zaman, yarı boş iliğimiz
çiseyle beslenen güne hasret eriğiz
sesimizdeki acılık bu yüzden
yeni bir dünya gerek, dibine kadar sevgi
doğrunun baş tacı olduğu altın bir çağdır düşüm
kurdun koynunda rahat uyusa kuzu
tavşan düşü görmese avcılar rüyasında
bakışın Munzur ceylanı, saçının her teli bahar
dilinden dökülen her söz bir deniz
şairce bakıyorum gülüşün bu yüzden