Gülüşünün Açtığı Yara Şiiri - Vedat Telhan

Şimdi dağıttığın yerden topluyorum yarım kalan bu şehri,
Hani o beni bıraktığın şehir var ya; hani yağmurların eskisi gibi yağmadığı,
Hani çiçeklerin eskisi gibi kokmadığı, tüm renklerini çaldığın o şehir var ya,
Hani öldürdüğün umutların mezarlığı, yarım kalan öykülerin çıkmaz sokağında,
Bıraktığın enkazın tam ortasında, senden kalan günlerimi ateşe verdim,
Ömrümün bomboş sayfaları kaldı avuçlarımda,

Umudumu emanet ettiğim kuşlar çoktan göçtü bu şehirden,
Ve şimdi zamanın en dönülmez vaktinde, beni bıraktığın yerde vazgeçiyorum senden,
Yeni bir güneş doğar belki bir sabah, unuturum adını, gözlerinin rengi kalır duvarlarımda,
Yeni bir şiir yazarım öznesi sen olmayan, senden kalan ne varsa iyileşir bir gün belki,
Gülüşünün açtığı yaralar dışında…