Gülüşünü Özledim Şiiri - Tahir Eker

Beni Uzaktan görsen, gözlerinle gülerdin.
Ben o güzel günleri, gülüşünü özledim.
Benim için her zaman iyilikler dilerdin.
Ben o güzel günleri, gülüşünü özledim.

Bir gün hüzünlü görsem için, için ağlardım
Bir de neşeli isen, ırmak olur çağlardım.
Saçından bir tel düşse, dilek tutar bağlardım.
Ben o güzel günleri. Gülüşünü özledim.

Ağrımasın bir yerin, bir telaşla öperdim.
Yalancıktan kızardın, beni iter, teperdin.
Ağrını unuturdun, sarılırda öperdin
Ben o güzel günleri gülüşünü özledim.

Sensiz bir yola gitsem yol uzardı bitmezdi.
Şoföre mi kızmalı sanki araç gitmezdi.
Geri dönüp sarmadan içim rahat etmezdi.
Ben o güzel günleri, gülüşünü özledim.

Uzakta olsam bile beni arar, sorardın.
Gördüğün rüyaları ikimize yorardın.
Ben yoksam da yanında hayalimi sarardın.
Ben o güzel günleri, gülüşünü özledim.

Telefonlar sussa da başka araç bulurdun.
Mesela, radyolardan bana şarkı bulurdun,
Senden gelen şarkıyı dinler, öyle uyurdum.
Ben o güzel günleri, gülüşünü özledim.

Kış gelmeden hırkamı, terliğimi örerdin.
Beni soran oldu mu, hep yüceltir, överdin.
Bazı hata yapsam da hoş görürdün severdin.
Ben o güzel günleri, gülüşünü özledim.

Sevdiğim yemekleri öğrenirdin, yapardın.
Şu kimsesiz soframa ne lezzetler katardın.
Öyle içten severdin, sanki bana tapardın.
Ben o güzel günleri, gülüşünü özledim.

Tahir sensiz neylesin, nerelerde eğlensin
Ben kovuldum Cennet’ten başkaları gönensin.
Bu da bizim öykümüz, dilden dile söylensin.
Ben o güzel günleri, gülüşünü özledim.