Gülüşüne Pervaneyim Şiiri - Burhan İşiyok

sen yeter ki gel de
ben gelmeye bahaneyim
bir bilsen kaç zamandır
gülüşüne bakışına pervaneyim

sen yeter ki gel de
ben mayınlı sınırları aşmaya bahaneyim
çayına şeker gülüşüne ortak olmaya amadeyim

bende gün iki kere başlar
bir aydınlanınca sabah
bir de gelince senden bir haber

bütün umut çiçeklerim gülüşlerinde büyür
akşam sefaları sensin balkonumda açan
ay kadar mühimsin ömrüme yıldızlar kadar dost
bir senle özgürleşir yüreğim
bir de sana akan şiirlerimle

ben günde üç öğün gülüşlerini içerim
öyle ki onlardan sarhoş olmuşluğum çoktur
ne yapayım be gülüm
benim de onlardan başka içkim cigaram yoktur

ben hep o Mayıs bakışlarında büyüyorum
her biri evrensel bir memleket gözlerinin
ne zaman nefessiz kalsam onları içiyorum
gün boyu bize aydınlık dikiyorum
barış diliyorum sevda örüyorum

ben seni tanımadan aşkı bilmiyordum ki
sayende yeni yeni ısınıyorum
ısındıkça özgürleşiyorum
özgürleştikçe sevmenin kıymetini anlıyorum
sen yeter ki gel de
ben zaten bahane arıyorum
sen yeter ki gel de
bak nasıl kuş kuş kanat kanat uçuyorum