Gülüşünden Tanıdım Seni

Bilmem anlıyor musun beni, tekrarlıyorum
Ben, önce
Gülümsemenden
Tanıdım
Seni
Gülüşü güzel olanın
Yüreği de güzel olduğunu bilmeyen mi kaldı

Ben o umut yüklü bakışlarından tanıdım seni
Börtü-böceğe
Kurda, kuşa
Canlılara
Umut veren
Toprağın
Bağrına düşen
Bahara, yaza yaşam taşıyan her tohum gibi

Oylum-oylum sevgi işlemeli narin bir yürek var
O bağrında
Öpülesi
Ve de sevilesi
Yanık ve sıcak sözlerinden habire sevgi çağlıyor

Bir baharın ilk çiçeği, ilk meyvesi, ilk günü
Gelişinden tanıdım
Seni
Dal, budak salan
Çınar ağacına benzeyen
Görkemin
Karda, kışta, boranda korusun beni, ne olur korusun.

Mehmet Çobanoğlu
06.08.2018
İstanbul