Gülüşümü Verince ZEMAHŞER Güldü Ağladı

Güldü kaldı, gülüşümü verince
Ağladı, gözlerim kaçtığı zaman.
Güldü, gözyaşını güne serince
Ağladı damlası uçtuğu zaman.

Güldü hislerime, arı dem verdi
Ağladı, tasına düşünce derdi.
Güldü, yüreğinde sevda göverdi
Ağladı meydana saçtığı zaman.

Güldü, çektiğinde gözü gözümü
Ağladı, sarınca hüzün yüzümü.
Güldü, yaktığında ateş özümü
Ağladı alazı seçtiği zaman.

Güldü, içimdeki güle peşince
Ağladı, yaramı açıp deşince.
Güldü, yanağına tacı düşünce
Ağladı nişanı geçtiği zaman.

Güldü, belenince zülfüne kaşı
Ağladı, derdine vurunca başı.
Güldü, kirpiğinden çekince yaşı
Ağladı doldurup içtiği zaman.

Güldü, hayaline erince bir an
Ağladı, görünce gönlümü viran.
Güldü Vuslatî’ye, dağılsın boran
Ağladı sarayı göçtüğü zaman.