Gülüşü Devrim Kokan Kadın

Geceye ışık çalıyor gözlerin, gülüşün sanki gün sanki mehtap
Pencereme yapışıp, odama dolan
Sen
Ucsuz bucaksız
Bahar kokan
Hülyalarımın gül ağacı
Dalından, yapraklarından
Kurtul
Usul, usul
Salkım saçak
Damla, damla ol
Ak
Coş
Baştanaşağı üzerime dökül
Cayır, cayır
Yüreğime dokun
Ve
Ak içime
Martıların çığlıklarıyla yırtılan
Şu sıcak temmuz gecesi
Ve
Ölüme
Bir soluk nefesimi var
Ne olur
İçten içe
Derin ak
Yüreğime
Bir nebzede olsa
Bu gece
Sevincim ol
Hiç olmadığı kadar, en fidan boylusundan
En afili bakışlarından, çocukları mutlu olan dünyam ol

Gecelere ışık çalmasa gözlerin, anlamsız kalır tüm zaman
O vakit, yüreğim asileşir
Bağrımda
Dinmez olur tüm acılarım
Ve
Acılarım
Dahada acır
Tepeden tırnağa
Kan revan olur
İçim
Ağlarken melul
Gözlerim
Can benim, düş benim
Kaynağı sen
Can
O umut dolu gözlerin
Beni teselli etsin
Her gece
O sıcak sözlerin hiç bitmesin
Hiç bir an
Ay parçası
Bırak, yüzünden
Mehtap dökülsün
Senin
Arzulayan ellerime, yüreğime
Martıların çığlıkları karışırken senli olan geceme

Gözlerini dik gözlerime, seni istiyorum bu gece
Bu gece seni istiyor, şiirlerim
Seni istiyor
Yüreğim seni istiyor
Karanlıktan bıkmış
Gözlerim
Çekip gitme, gitme
Bu gece
Zamana meydan oku
Kördüğüm olmuş
Gecenin
Çırılçıplak rahmindeyim
Yine
Ne olur, ne olur
Gel
Özgürlüğe götür
Beni
Ölümün, son çeyreğinde
Ben
Tükenmeyen âh ü zâra
Sarıldım
Dört yanım karanlık
Hasret sancıların
Dilindeyim
Her gece
Al beni o narin kollarına
Bu gece
Gülüşünle sar beni, ışıl, ışıl
Özgürlüğü
Yaşamı
Sıcak bakışlarınada sevdiğim
Gülüşü devrim kokan
Kadın
Beni teslim etme, yaşam düşmanı karanlığa
Ne olur, umut, umut özgürce göm beni içine, bu gece

Mehmet Çobanoğlu
08.07.2021
İstanbul

Resim alıntı