Soldu kızıl gül.
Soldu gitti hayatının baharında.
Kaldıramadı yağan yağmuru.
Yeni açmıştı oysa.
Kendi kızıllığının ateşinde yandı, yandı, söndü.
Sönmemeliydi, yoksa yine yaklaşıp solduracaklardı onu.
Hem soldurdular, hem yaktılar, hem söndürdüler.
Gökte zamansızlık hangi noktada?
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Devamını Oku
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta