Gülün Ömrü Şiiri - Murat Öztürk

Dalından Koparılmış Bir Gülüm,
Boynumu Bükmeyi Hep Öğretti Bana Hayat.
Titrek Bir Elde Dolaşır Dururum Sahipsiz,
Ne Alanım Olur Ne Saranım Benim.
Bir Dertli Savruluştur Benim Yapraklarım,
Dertlerim İsyan Etmiş Saçaklarımda.
Hangi Renk İstersen O Renge Girerim,
Ama Şu An Al İçinde Acıları Çekenim.
Benim Açtığım Yerlerde Hüzün Yoktu,
Acı Yoktu, Keder Yoktu, Çile Yoktu.
Ben Acının Katmerlisini Yaşadım Bu Ellerde,
Feryadım Rüzgarlara Karıştı Duyan Olmadı.
Koyulduğum Saksılarda Sabah Olmadı.
Her Yeni Bir Güne Uyanış Oldum Ellerde,
Bir Bakış Dokundu Yüzlerce Gözlerde,
Bir Şarkı Gibi Çalınır Oldum Dillerde,
Gülün Ömrü Yeter mi Sevda Çekmeye Bilinmez..
Biliyor Musun Bu Yaşadıklarım Asla Silinmez…..
Bir Elden Bir Ele Atıllar Ve Sattılar Beni,
Bir Elin İçinde Dolaştım Köşe Bucak,
Bir Yanık Türkü Oldum Çalınan Damardan.
Gülün Ömrü Az Olur Derlerdi de İnanmazdım,
Geceye Düşen Bir Karanlığın Sokağında,
Kara Bulutlardan Düşen Yağmura Teslim Oldum.
Tattım Hayatın Islak Yüzünü Bir Kez Daha,
Yapraklarıma Can Geldi, Diklendi Saçaklarım,
Şimdi Biraz Daha Mesut Ve Bahtiyarım.
AMA BİLMİYORUM NERDE VE NE ZAMAN SON BULACAĞIM…!

Murat Öztürk (Sessiz-Sair)
12.06.2007 (23:45-24.00)