Gülün Külü Şiiri - İsmet Zeren

Bir avuç kül
Herşey
Bir yaprak gül
Sevdan
Küller uçuşur
Tozlu yollarında ruhumun
Yanmış yıkılmış evler görürüm
Gözü yaşlı çocuklar
El sallar camsız pencerelerden
Gül kokularına karışır
Yorgun nefesim
Avuçlarımda yıpranır yaprakları
Su ister gözlerim
Kurumuş çatlamış kaynaklardan
Toprağı kazır kazır tırnaklarım
Islanır ellerim
Korkunun bin bir rengiyle
O gül kül olur hasretinle
İsyanı konuk eder bedenim
Sev diyorsun bana her şeyi sev
Sen yoksan
Sen uzaklardaysan tel örgüler boyu
Ben sensizliği nasıl severim
Gül nasıl kül olmaz hasretinde....