Gülün hikayesi Şiiri - Mustafa Kömüşcüoğlu

Gülün hikayesi

Hani ırmaklar denizlerden habersiz akarya denize
Gözyaşlarıda öyle topraktan habersiz akar toprağa
Ve akan her damla gözyaşı bir gül demektir toprakçada
Belki beyaz renkli,belki sarı,belkide kızıl bir gül açar
Topraktan habersiz akan o gözyaşlarıyla
Beyaz; saflıktır ve belki bir bebeğin gözyaşlarıdır
Sarı; ayrılıktır ve belki gurbeti anlatır
Ama kızıl gül bir aşka konan son noktadır

Gözünden yaş akan düşünmez gözyaşının rengini ve bilmez değerini
O sadece ağlıyordur bir sebepten dolayı
Oysa gözyaşının her damlası nazlı bir gonca demektir
Ve gözyaşlarının sahibi bunu asla bilmeyecektir

Bir damla gözyaşıyla can bulan kızıl gonca
Güzel olduğu kadar mağrurdur da aslında
Çünkü o yetimdir ve yetim büyümüştür kendince
Ve açmıştır kan kızılı gövdesini,açmıştır göğe isyan eder gibi
Sanki göğe ve diğer çiçeklere nispet eder gibi
Hiç düşünmez rengini nerden,kimden aldığını
Ve ona göre buna gerekte yoktur aslında

Oysa o gül kim bilir hangi sevdanın bitimidir
Ve hangi aşığın ayrılık gözyaşıdır
Bilinmez ama...
O gül elbet bir gün bir aşkın başlangıcı olacaktır
Ve gözyaşıyla can bulan gül bir gün yine gözyaşı olacaktır
Ve derler ki her son aslında yeni bir başlangıçtır...

Mustafa Kömüşcüoğlu
Kayıt Tarihi : 19.2.2005 20:39:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mustafa Kömüşcüoğlu