Gülün Hasmı Ve Dostu Şiiri - Cihat Şahin

Çıkmıştır meydana, kim hasmı gülün!
Foyası çıkmıştır, sahte bülbülün!
Kargalar baykuşlar, sahne almışlar!
Methini yaparlar, şişme düldülün!

Kurşundan vekiller, ayrıldı çıktı!
Hâlbuki o meclis, tüme açıktı!
Cumhurun nefesi, diktayı sıktı!
Oldular hasımı, o canım gülün!

Milletin sesine, nerede saygı?
Müminden müslimden, olurmu kaygı?
Bu nasıl laiklik, ne menem duygu?
Keserler hileyle, yolunu gülün!

O kürsü milletin, gösterin hürmet!
Seyretsin tüm dünya,olayı çok net!
Mevlanın dediği olacak elbet!
Yazmışsa kaderde, o makam gülün!

Ne güle hasımım, nede bülbüle!
Saygılar beklerdim, bu gerçek güle!
Oklamı dürttüler, garip düldüle?
Tekmeler savurur, suçu ne gülün?

Sahtedir çağdaşlık, suni laiklik?
Diktaya cuntaya, olur Saiklik!
Bu gaflı haller, değil Faiklik!
Hayretten dilleri, laldır bülbülün!

Oldunuz dünyaya, tam bir maskara!
Milletin yüzünü, ettiniz kara!
Açtınız cumhurun, kalbinde yara!
Bu setler kesemez, yolunu gülün!

Millette çok plan, bekleyin görün!
Hakkın planı, dahada derin!
İnandık kadere, gönlümüz serin!
Rakibi olamaz, karga bülbülün!

Olacak Sandıkta, halkın şamarı!
Düldüle katıra, olur tımarı!
Boşuna süslemen, eski hımarı!
Güllere “he”deyip bahtı güldürün!