Bazen çok şey söylemek,
Yazmak isterdiniz.
Sonra yazacak hiçbir şey bulamazsınız....
Dilinizden sadece bir kaç heceli,
Tek bir kelime dökülür:
Hafif rüzgârlarda,
İlkbahar ılıklığında.
Ya da meltem sıcaklığında,
Aradım sesini, nefesini!
Uykusuz gecelerden bir gece,
Akreple yelkovan, yerinde saymakta.
Geçmişle, gelecek kavgada,
Umut derseniz,
O da firarda...
Hep biryerlerde Sen varsın,
Bir İstanbul trafiğinde, yeşil ışık gibi,
Bir ambulans sireninde, endişe ve umut gibi,
Dokunmayın;
Yüreğim yağmur topluyor!
Tipi olur, boran olur, kar olur!
Sen yokken, gidip gidip geliyorum,
Geçmişe, yaşananlara, yaşanmayanlara...
SEN yoktun;
Sağlıklıyken, mutluyken, oktun.
Hasta iken, üzgünken, yoktun!
Açken, açıktayken, yoktun.
Oysaki var olmayan birşey, yok da olamaz! Hiçbir zaman var olmadın ki, yok da olasın...
Hergün binlerce sessiz
Gemiler kalkar yüreğimden.
Ne bir el sallayanı var,
Ne de bir demet papatyayla karşılayanı.
İkimiz de susuyoruz,
İkimizde, birbirimize yalan söylediğimizi biliyoruz.
Saklambaç oynuyoruz yüreğimizin labirentlerinde!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!