Kenar kuytu bir mahallede,
dışı kireç boyalı bir saksıda
dönmüşüm güneşe...
güneşi sen zannediyorum.
Açmışım çiçeklerimi,
sen zannettiğim güneşe
olanca güzelliğimle gülümsüyorum.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
