Gülümseyen Gözler Şiiri - İbrahim Yılmaz

Bana bugün çok derinden bakmışsın
Bakışlarının yeşil rüzgarıyla üşüdüm
Aklımdan bir şeyler geçti
Gözlerin içime işledi
Anlamadığım bir şey mi var
Sen böyle değildin
Seni derin düşüncelere salan nedir yar.

Sana yakışan gülümseyen bakışlar
O bakışlarda derin akisler var
Anlayan anlar
Herkes ne gözden anlar ne de şiirden
Ben senin ne kalbinden vazgeçerim
Ne de menekşe gözlerinden.

Seni tanıyalı yıllar oldu
Uzaklardan çıkıp gelirdin bana
Bazen hüzünlü bazen sevinçli
Eski günlerimizde aynı şehirde yaşamışız
Birbirimize bilmeden bir yabancı gibi
Ama kader seni bana çok uzaklardan verdi
Bu yaralı ve yorgun yüreğim
Hem ruhunu hem menekşe gözlerini sevdi.
Sen kırmızı bir gülü koklarken ben diye sev
Sevki her an benim sevgimi ruhunda hisset
Her gün aynaya her baktığında
Beni gülümseyen gözlerinin içinde farz et.

Bu dünyada benim için en özel anlar;
Resimlerinde menekşe gözlerini seyretmek
Ruhumdaki aşk mevsimi eylülü özlemek
Bir de kalbimdeki seni sevmek
İşte budur benim için hayatın özeti
Sevene daha ne olsun ki?

Ocak 2023